ค่าความเป็นไอออนิก
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ค่าความเป็นไอออนิก (อังกฤษ: Ionic Character, 
) เป็นค่าสมมุติที่ใช้ในการคุณสมบัติของพันธะเคมี ซึ่งในความเป็นจริงแล้วยากที่จะระบุได้ชัดเจนว่าพันธะเคมีในสารเป็นพันธะไอออนิกหรือพันธะโคเวเลนต์อย่างแท้จริง ซึ่ง สมการความสัมพันธ์ที่ใช้ในการคำนวณความเป็นไอออนิกถูกเสนอขึ้นโดย ลินัส เพาลิง ซึ่งประมาณการค่าความเป็นไอออนิกระหว่างอะตอม A และ อะตอม B ดังนี้:
) เป็นค่าสมมุติที่ใช้ในการคุณสมบัติของพันธะเคมี ซึ่งในความเป็นจริงแล้วยากที่จะระบุได้ชัดเจนว่าพันธะเคมีในสารเป็นพันธะไอออนิกหรือพันธะโคเวเลนต์อย่างแท้จริง ซึ่ง สมการความสัมพันธ์ที่ใช้ในการคำนวณความเป็นไอออนิกถูกเสนอขึ้นโดย ลินัส เพาลิง ซึ่งประมาณการค่าความเป็นไอออนิกระหว่างอะตอม A และ อะตอม B ดังนี้:
และ
เมื่อ 
และ 
คือ ค่าอิเล็กโทรเนกาทิวิตีที่เสนอโดยเพาลิงของอะตอม A และ อะตอม B ตามลำดับ
และ คือ ค่าอิเล็กโทรเนกาทิวิตีที่เสนอโดยเพาลิงของอะตอม A และ อะตอม B ตามลำดับ[แก้]ร้อยละความเป็นไอออนิก
ร้อยละความเป็นไอออนิกเป็นการคำนวณเพื่อแสดงค่าความเป็นไอออนิกในส่วนร้อย สามารถคำนวณได้ ดังนี้:
![%i = [1 - exp{\frac{1}{4}(|\chi_A-\chi_B|)^2}]*100](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/th/math/9/5/b/95b9a60b06fa192812cd713f5542f9fd.png)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น